"insan ne kadar büyük ruhlu olursa, aşkı o kadar derin bir şekilde duyar."
Leonardo Da Vinci
Bir şiir
Bir süre sonra, bir eli tutmakla
Bir ruhu zincirlemek arasındaki ince farkı öğrenirsin,
Ve aşkın yaşlanmak, birlikte olmanın da güvende olmak
Anlamına gelmediğini öğrenirsin,
Ve yenilgileri
Başın dik ve gözlerin açık karşılamaya başlarsın,
Bir çocuğun üzüntüsü ile değil,
Bir yetişkinin zerafeti ile…
Ve her şeyi bugünü düşünerek yapmayı da öğrenirsin
Çünkü yarın ile ilgili her şey belirsizdir.
Bu yüzden, başka birisinin sana çiçek getirmesini beklemeden
Kendi bahçeni yarat
Ve kendi ruhunu kendin süsle.
Ve göreceksin ki dayanıklısın…
Ve kuvvetlisin,
Ve değerlisin.
Veronica A. Shoffstall
Bir resim
Eylül ( 2006 )
Bu resmi askerden geldikten bir ay sonra haziran ayında yapmıştım. Askerde çok şeyi düşünme fırsatı bulmuştum. İçimi kemiren yıllardır işin içinden çıkamadığım meselemi çözmeye çalışmıştım. İnsan mutsuz, en umutsuz anında şunu diyebiliyor "Bundan daha kötüsü olamaz..yaşıyorsun".. Resmi yaparken onun gidişini resimledim..ama bir kapı aralamıştım hemen ardından..bir ışık..göz alıcı bir ışık. Bankın üzerine yazdığım harfler kaderimin bir oyunu muydu neydi..yıllar sonra karşıma çıkacaktı...
Bir şarkı
İçimi acıtıyor be güzel dostum.. bu ayrılıklar..
hani uzak olmasan
sağ yanım hissetse kalbinin atışlarını
sana sımsıkı sarılışımda
elimde değil..yalnızlığa katlanırmışım,
bir başınalık mı desem dört duvar arasında
sensizlik içimi acıtıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder