Photoshop Magazin dergisinin Ocak 2008 kapağı. Aradan on yıl geçmiş. O güne kadar Deviantart dışında resim yüklemiyordum. Photoshop Magazin sitesine rastlayınca, benim gibi bir çok dijital resim meraklısının burada olduğunu görünce yüklemeye başladım. Çok geçmeden kapak olmam, gelen tepkiler daha çok resim yapmamı sağladı. sonraki iki yılda en verimli zamanlarımı yaşadım diyebilirim. Tekrar o verimli zamanları bulamayacak olsam da, yarım kalan resimleri bitirmekle başlayarak yeni resimler yapmaya çalışacağım.
Resim yapan, özellikle uzun soluklu resimler yapanlar iyi bilir. Böyle bir resim hayatınızdan neleri alıyor? Ressam mehmet Güleryüz güzel anlatmış.
"Hayatınızdan süzdüklerinizi, o resmin arkasındaki yılların direnciyle çıkan çalışmayı alıyor. Bir seviyeye varmak için nelerden vazgeçtiklerinizi alıyor. sanat büyük bir yalnızlık gerektiriyor. Kendinizi birçok şeyden bilinçli olarak uzak tutuyorsunuz. size ulaşan her sanat gerçek, kendini ayırmış, birçok ortamdan uzak tutmuş sanatçının eseridir. Çünkü sanatçı herkes gibi düşünürse, herkes gibi bakarsa farklı olamaz, fark yaratacak sanatını ortaya çıkaramaz. Resme benzeyen resim yaparsınız, yazıya benzer yazı yazarsınız ama çok özgün, özel birşeyler yapabilmek o anacak büyük disiplin, direnç ve saygı ile olabilir." diye en sade ve anlaşılır şekilde anlatmış.
Sanatçı ve toplum arasındaki ilişki Çiçekle su gibidir. Emekleri karşısında ilgi ve sevgi gösterdiğiniz sürece hayatta kalır, renklerini sunar.
Kapağa konu olan Sonsuzluk ve bir gün resmi ise, bir romana konu olabilecek derecede ilginç hikayesi var. Herşey iki bin yılının eylül son günlerinde gördüğüm rüya ile başladı. Bu gerçek olabilir mi? diye kendime sorup durmuştum. sadece bir rüya deyip geçiştirmiştim. Aradan yedi yıl sonra eylül ayının son günlerinde devianta yüklediğimde rüyanın yansımasıyla karşılaştım. kader, alınyazısı artık neyse. sanırım yaşadığımız bir çok şey önceden yazılmış.. yada biz rüyaların birer yansımasıyız.
