8 ağustos 2012

Sabaha kadar bilgisayar başında yazı yazmak ne sıkıcıydı.. hele ödev oluyorsa sabahlara kadar gözüm kapanmadan..Okula gitme zamanı yaklaştıkça gerginliğimde artmıştı.Annem kahvaltıyı hazırlamış, beni bekliyordu ama ben yazıyı tamamlayıp diskete atmaya çalışıyordum. Ancak annem ısrarcı olunca bende olmaz diyordum hemen çıkmam gerek diye.Biraz tartışma yaşandı.Bende ses çıkarmadan evden çıktım. Sokak başına gelip arkama baktığımda balkondan bana bakıyordu her zaman ki gibi.Bu sefer el sallaması yoktu. Akşam telafi ederim diye düşündüm ve düşünceler içerisinde okula gittim.

Okula geldiğimde ödevlerle uğraştık, teslim etmek için.Ardından evde içemediğim çayın acısını arkadaşlarıma ısmarlatarak giderdim. Yanıma o geldi. Aramızda dünden kalan sorun vardı.Büyütülecek birşey değildi.İkimizde gereksiz olduğunu anlamış olmalıydık ki üzerine konuşmadık zaten geçiştirmiştik hiç olmamış gibi. Annemi sordu..sabahki olayı anlattım.

"Üzülmüştür... hatalı sen olsan da, hata kendisindeymiş gibi kendisi özürdiler bir anne"..dedi.. şaşırmıştım..

"Nereden biliyorsun" dedim..

"Ben öyle yapardım onun yerine olsam"..

Sonra benden ajandamı istedi.Resim yapacağını sandım..Arada bir gülümseyerek olup bitenleri anlatırken bir yandanda defteri karalıyordu. Öylece geçti.Okuldaki vakti geride bırakip Bursanın işlek caddesinde mekanımıza gittik.Saatler sonra evlerimize dağıldık.

Eve geldimde evde kimse yoktu. Odama geldiğimde bilgisayarımın üstünde not buldum.

"Canım oğlum.. sabah olup bitenler için özür dilerim. Seni çok seviyorum.Yemeği yaptım. Biz misafiliğe gittik dayınlara.." Sonra imzası..

Hayatımda hiç bu kadar etkilenmemiştim ve mutlu olmamıştım.Söyledikleri aynen çıkmıştı.Belki de ondan öğreneceğim çok şey vardı anladım. Ajandama baktım telefon etmek için o sırada notu buldum ;

"Dün olup bitenlerden dolayı üzgünüm.özürdilerim.Seni seviyorum arkadaşım" .. altında imzası yanında bugünkü tarih ve saat yazılıydı.

( Bursa,1999 )

Beraber okul çıkışı, otobüsün arka koltuklarında söylediğimiz şarkılardan biriydi..

"nerden aklıma esti kimbilir
gezdim dün gece şehri şöyle bir
herkes evinde kendi halinde
heryerde huzur her yerde neşe"